Le Cap, en Afrique du Sud, réussit décidément bien à Erwin Vanderplancke ! Après y avoir décroché, il y a deux ans, son premier top 10 en Coupe du monde, le gaillard a remis ça, ce dimanche, lors de la manche d’ouverture de la saison, en se classant huitième. Et cet excellent résultat tombe au meilleur moment, Erwin venant de se voir offrir un contrat, à mi-temps, par l’Adeps.
"Je ne sais pas si c’est déjà officiel parce que je n’ai encore rien signé, mais cette huitième place lève les doutes éventuels quant à mon implication.
Franchement, je pensais le mériter l’an dernier déjà , mais je remercie ceux qui, avec ce geste, croient en moi."
Après avoir un peu galéré début 2018, Erwin a signé deux superbes performances, fin août-début septembre, avec autant de top 10 en Coupe du monde (10e à Lausanne et 6e à Karlovy), ce qui lui permet de pointer aujourd’hui à une belle 55e place du ranking olympique.
"Et j’ai encore trois épreuves pour améliorer mes deux plus modestes résultats (34e à Huatulco et à Anvers) avant de clôturer la première période de qualification.
J’ai repris l’avion dès ce dimanche, à minuit, pour arriver à Paris, puis direction Barcelone où j’ai repris ma voiture pour rejoindre mon camp de base à Rio Maior."
C’est au Portugal qu’Erwin prépare ses compétitions. Toujours entraîné par Cédric Brennenraedts, le triathlète de 23 ans y a rejoint un groupe placé sous la houlette de Nuno Ricardo, conseiller en eau libre.
"Je me suis aussi rendu à Font Romeu pour un stage de trois semaines en altitude.
J’avais hésité avec la Namibie, proche de l’Afrique du Sud, pour m’habituer à la chaleur, mais c’était plus cher… Je suis donc passé de 0°, à l’entraînement, à 30°, en compétition.
Mais ça n’a pas posé de problème."
En revanche, Erwin regrette de s’être montré trop prudent en début de course à pied.
"J’ai hésité à suivre le groupe de tête ! Je ne voulais pas me brûler avec ce vent violent.
Il était de dos à l’aller (2,5 km) et, donc, de face au retour. Je me suis retrouvé à mener la poursuite, mais je me suis écarté pour ne pas prendre, seul, ce vent.
Finalement, les cinq hommes de tête n’ont pas couru plus vite que moi. Et j’échoue à quinze secondes du podium !"
Sur lequel le Britannique Alex Yee, ancien spécialiste du 5 000-10 000 m, a pris la première place après un 5 km en 14.41 (pour 15.22 à Erwin).
Rendez-vous le 16 mars, Ã Mooloolaba, pour la suite !
Peter Denteneer opent seizoen met 6de plaats in ATU cup in Troutbeck
Hans Cleemput, 17 februari 2019 1 min read 124
Peter Denteneer heeft in zijn eerste triatlon van 2019 een knappe zesde plaats behaald in de ATU African Triathlon Cup in Troutbeck. Topfavoriet Justus Nieschlag pakte de overwinning in de sprinttriatlon. Voor Peter Denteneer was het tijdens zijn stage in Namibië een mooie opsteker zo vroeg op het jaar.
Peter Denteneer vergezelde twee weken geleden Victor Campenaerts en Ines Van Troyen op hun stage in Namibië. Van daar was het een kleine stap naar deelname in de sprinttriatlon van de ATU, de Afrikaanse triatlon unie. Maar Peter was niet de enige sterke Europese atleet. Justus Nieschlag stormde naar de overwinning in Troutbeck. De Duitser ging er op de fiets samen met Maximilian Schwetz vandoor. Peter Denteneer volgde in een achtervolgend groepje van vijf.
Nieschlag won de sprinttriatlon in 59’15 voor zijn landgenoot Schwetz. De Ier Constantine Doherty werd derde. Peter Denteneer pakte de zesde plaats in 1u00’55, op een half minuutje van het podium. Bij de vrouwen won de Duitse Nina Eim in 1u08’53 voor de Zuid-Afrikaanse Amber Schlebusch.
2 Articles écrit par Loïc Defoort de l’Avenir
Tom Verelst, 10 februari 2019 2 min read 311
Christophe De Keyser en Erwin Vanderplancke zijn het triatlonseizoen begonnen met een sterke prestatie in de eerste World Cup triatlon van 2019 in Cape Town. Erwin liep naar de achtste plaats met een bijzonder straffe loopproef. Christophe had in het fietsen al een cartouche verschoten en werd 32ste. De jonge Brit Alex Yee was de snelste loper. Bij de vrouwen, zonder Belgische deelneemsters, was de winst voor de Japanse Ai Ueda.
De eerste manche van de wereldbeker in Zuid-Afrika moest het stellen zonder Nederlander Marco Vander Stel en thuisatleet Richard Murray. Beide werden ziek in de laatste dagen voor de wedstrijd. Murray gaf eerder al aan dat hij door blessure wellicht niet zou uitlopen. En dus keek het thuispubliek uit naar die andere WTS-topper Henri Schoeman.
Wij keken vooral uit naar de Belgische mannen. Christophe De Keyser en Erwin Vanderplancke waren op achtervolgen aangewezen na het zwemnummer. De achterstand was niet groot – 15 seconden – en de achtervolgende groep sterk genoeg om in de laatste ronde het gat te dichten met de negen koplopers.
Met alles op een zakdoek was het vrij spel voor de snelle lopers. Het is niet verwonderlijk dat Alex Yee, die eerder al voor Groot Britannië uitkwam op het EK atletiek (27’51” op 10km, alsjeblieft) naar winst liep. De Brit won in 52’04. In een sprint voor de tweede plaats wist Tony Smoragiewicz (VS – 52’20) Joao Silva (POR – 52’20) nipt af te houden. De thuisfavoriet, Henri Schoeman werd vierde (52’22).
3de world cup top-10 voor Erwin
Erwin Vanderplancke liep bijzonder sterk. Hij deed 15’22 over de 5 km lopen en finishte als achtste in de eerste World Cup van 2019 in 52’41 op nauwelijks twintig seconden van het podium. Vorig jaar pakte hij ook al een tiende en een zesde plaats in de wereldbekers van Lausaunne en Karlovy Vary. Het is dus zijn derde top-10 in een wereldbeker uit zijn carriere.
Christophe De Keyser werkte hard mee om de achtervolgende groep terug vooraan te laten aansluiten. Hij begon nog sterk met een 7’53 in zijn eerste looprondje maar in de tweede ronde kreeg hij het wat lastiger. Hij werd 32ste in 53’54.
Article écrit par Jean Luc DEBAISIEUX de l’AVENIR :
2° Julien SOTTIAUX : résumé
En ce magnifique dimanche matin, direction le stade de rugby du club de Frameries qui organisait son 2ème trail et jogging de Bosquetia.
27 km au programme avec 455 D+
En tête dès le départ dans un groupe de 3, on se retrouve plus qu’à 2 devant après 5 km.
J’effectue les 20 km suivants en compagnie d’un athlète gantois et de 2 biches qui passeront juste devant nous !
Pluie, vent, boue, traversée de ruisseaux, de terrils et, le plus difficile, de champs... tous les ingrédients réunis pour mon baptême sur ce type d’épreuve
La dernière traversée du champs juste avant les 2 derniers terrils à 2 km de l’arrivée aura servi de décision pour la 1ère place... collé à la boue je dois laisser filer mon compagnon de course qui prend qq mètres et ensuite pas moyen de revenir sur lui.
A l’arrivée, une super 2ème place et beaucoup de plaisir pris durant 2h09 en pleine nature !
Julien